پاسخ مسئله یکی از فضلا

دربارۀ تذکر یکی از فضلا و اشکال نسبت به نشر بعضی مطالب ؛

پاسخ:

بعد از تشکر؛

مورد اوّل که اشاره کردید؛ مطلب مسبوق به نشر است لذا اشکال بر من وارد نیست و آن نوع از تقیه اینجا موضوعیت ندارد. انواع دیگر، بحث دیگریست. رعایت تزاحم و دفاع از عقاید حقّه  نیز لازم است...

دربارۀ مورد دوم؛ آن تقیه لازم در غیبت و این دوران که قبل از ظهور هستیم و در جهانِ حاکمیت غیر دین است، را منکر نیستیم و قبلاً هم اشاره شد که اینجا مباحث جنبه بیانِ «علمی و عقیدتی» دارد و از نظر عملی در جهان واقعی، از مرزهای فقهی خارج نمی شویم ان شاء الله. و همچنین گفتیم اظهار بعضی چیز ها بطور صریح، در این دوران غیبت حضرت ولیّ امر (عجّل الله تعالی فرجه الشریف)، محدود به محافل اهل ایمان است.

اما در اینجا؛ مستندات عمدتاً از کتب خود مخالفین بوده است. در عین حال مقالاتِ گذشته که اشاره کردید را ان شاء الله مجدّد نگاه می کنم اگر موردی بود که تقیه رعایت نشده بود اصلاح شود.

مورد سوم که اشاره کردید؛ وقتی بلغ الدم شود، علّت انحصاری جعل حکم مرتفع شود، این نوع از تقیه دیگر در کار نخواهد بود. انواع دیگر بحث دیگر است.

مورد چهارم؛ تشخیص مورد و مصداق به عهده مکلّف است و فقیه حکم را می گوید... (فقیه دارای شرائط نه فقیه نماها) - اصول عقاید هم که تقلیدی نیست...

وفّقنا الله تعالی و ایّاکم لمرضاه ولیّه عجّل الله تعالی فرجه الشریف

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و العن اعدائهم اجمعین.