مراتب گناهان
السلام علیک یا صاحب العصر و الزمان
ای کهفیان مرا چو سگی تا حرم برید
امشب حسین حسین نگویم هار می شوم
مراتب گناهان؛
از نظر قرآن و احادیث عترت (علیهم الصلاه و السلام)، معاصی و گناهان در یک رتبه نیستند.
گناه معاداۀ و دشمنی با اولیاء دین (علیهم الصلاه و السلام) از گناهان بعد بدتر است و بنص متواتر نابخشودنی و موجب خلود در عذاب الیم چنانکه درباره قتلۀ ائمّۀ دین داریم. مگر چند موردی که قبل از دست دادن فرصت مانند حضرت حر(علیه السلام) موفق به توبه شدند و از زمرۀ ظالمین خارج شدند.
باز از میان سایر گناهان، گناه بدعت گذاشتن در دین و نسبت دادن کذب به خدا و رسول (صلی الله علیه و آله) و فتوا دادن بدون علم، بعضاً پائین تر از مورد قبل ولی بدتر از مورد بعد می باشد.
در رتبه های بعد، معاصی رفتاری از قبیل گناهان زبانی و جوارحی می باشد که باز در میان اینها هم مراتب متفاوت و بعضی شدیدتر از بعضی دیگر است.
البته در احادیث هشدار فرموده اند که فرد حق ندارد هیچ گناهی را کوچک بشمارد حتّی گناهان ساده ی رفتاری و زبانی را، و خود همین کار (یعنی سبک و کوچک شمردن معاصی) را گناه شدیدی شمرده اند.
امّا در عین حال چنانکه ذکر شد مراتبِ معاصی نزد خداوند یکسان نیست.
کسیکه از نعمت حبّ اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه و آله) بهره مند است و لو خدای ناکرده خطاکار باشد، نباید خودش را در صف ظالمین و دشمنان عترت بشمارد، بلکه باید سعی در اصلاح برنامه اش نماید.
و نستجیر بالله تعالی و صلی الله علی سیدنا محمد و آله المعصومین.
(آیات و روایات موجود است)
