مذهب شناسی

بررسی و نقد ادیان و مذاهب

مذهب شناسی

بررسی و نقد ادیان و مذاهب

بایگانی

۲ مطلب در خرداد ۱۴۰۱ ثبت شده است

حضرت امام رضا علیه السلام و شرط تهلیل

پنجشنبه, ۱۹ خرداد ۱۴۰۱، ۱۱:۳۰ ق.ظ

 

 حضرت امام رضا (سلام الله علیه) به دستور مأمون ملعون، مظلومانه و با اکراه از مدینه به طوس می آمدند، هنگام رفتن از نیشابور جمعیّتی از ایشان حدیث خواستند پس آن حضرت سر مبارک را از کجاوه آشکار نمود و فرمود:

از پدرم موسی بن جعفر شنیدم که می فرمود از پدرم جعفر بن محمد شنیدم که می فرمود از پدرم محمد بن علی شنیدم که می فرمود از پدرم علی بن الحسین شنیدم که می فرمود از پدرم حسین بن علی شنیدم که می فرمود از پدرم امیرالمؤمنین علیّ بن ابی طالب شنیدم که می فرمود از رسول الله صلی الله علیه و آله شنیدم که می فرمود شنیدم از جبرئیل که گفت از الله عزوجل شنیدم که می فرماید:

«لا اله الّا الله»  دژِ من است که هر کس در آن داخل شود از عذاب من در امان است،

سپس ندا فرمود: به شرط هایش که من علیّ بن موسی الرضا-  یکی از شرطهای آن هستم.

بحارالأنوار ، 3 ، 7  / الأمالی‏ للصدوق ،  235  / التوحید ،  25  / عیون‏ أخبارالرضا علیه السلام ، 2 ، 135  / معانی‏ الأخبار ، 370  / ثواب‏ الأعمال 6

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و العن اعدائهم اجمعین

اللهم عجل لولیک الفرج  

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۹ خرداد ۰۱ ، ۱۱:۳۰
امیر طهرانی

مطالبی درباره حدیث غدیر و مناسبتها

يكشنبه, ۱ خرداد ۱۴۰۱، ۰۶:۵۶ ب.ظ

 

 

 

 

 آجرک الله بقیه الله

 السلام علیک یا مولانا الامام المظلوم الشهید

 اباعبد الله جعفر بن محمد الصادق

لعن الله ظالمیک

***

 

 

 

 

 

 

مطلبی درباره غدیر؛

متن حدیث غدیر پیامبر (صلی الله علیه و آله) در منابع فرق مختلف تواتر دارد و کسی نتوانسته در صدورش خدشه کند. اما نقل سایر مذاهب از این کوتاهتر است و بعضی از مخالفین فقط چند جمله را نقل کرده اند.

با اینکه همه نقل کرده اند فقط شیعه اثنی عشری به آن پایبند است...

اوّلاً) در پاسخ به مخالفین، ما به همان چند فقرۀ کوتاه که در نقل خودِ آنها آمده استناد می کنیم. همان چند فقره که به تواترِ آن اذعان دارند و نمی توانند در سندش خدشه کنند و منکرین سعی در تخریبِ دلالتِ آن داشته اند نه سندِ آن، چراکه در همۀ منابع آمده و خدشه بَردار نیست.

در جواب تسنن و وهابیت، همان چند فقره ی که خودشان از حدیث غدیر نقل کرده اند برای اثبات حقانیت قول تشیّع، کافی است.

و بعضی از آنها اذعان دارند که نقل منابعشان از این حدیث، نسبت به متن کاملِ این روایت، ناقص است.

ثانیا) امّا نقلهای شیعه از حدیث غدیر که کامل و طولانی تر است مثل نقل کتاب احتجاج از حضرت امام باقر (سلام الله علیه)، ما این نقل را از چند جهت معتبر می دانیم.

ثانیا -1) این متن کامل خطبه، مشتمل بر معانی و حقایقِ مسلّمی از دین و مذهب حق است که حتّی بدون نظر به سندِ آن، در این کلمات بیان حقایقِ روشن آمده است. بسیاری از فقرات این حدیث شریف، موافق سایر روایات و مسلمات است.

ثانیا-2) این نقل به چند طریق در کتاب شریف احتجاج از شیخ طبرسی و منابع دیگری از منابع مذهب آمده. در کتاب احتجاج و اوایل آن، شیخ طبرسی تصریحی دارد دربارۀ اعتبار روایاتی که در این کتاب آورده:

این روایت حضرت امام باقر (سلام الله علیه) در کتاب احتجاج شیخ طبرسی به این سند آمده:

حدثنی السید العالم العابد أبو جعفر مهدی بن أبی حرب الحسینی المرعشی رضی الله عنه قال أخبرنا الشیخ أبو علی الحسن بن الشیخ السعید أبی جعفر محمد بن الحسن الطوسی رضی الله عنه قال أخبرنی الشیخ السعید الوالد أبو جعفر قدس الله روحه قال أخبرنی جماعة عن أبی محمد هارون بن موسى التلعکبری قال أخبرنا أبو علی محمد بن همام قال أخبرنا علی السوری قال أخبرنا أبو محمد العلوی من ولد الأفطس و کان من عباد الله الصالحین قال حدثنا محمد بن موسى الهمدانی قال حدثنا محمد بن خالدالطیالسی قال حدثنا سیف بن عمیرة و صالح بن عقبة جمیعا عن قیس بن سمعان عن علقمة بن محمد الحضرمی عن أبی جعفر محمد بن علی (علیهما السلام) أنه قال‏ خطبة النبی (صلی الله علیه و آله) یوم غدیر خم ...

          الاحتجاج ج : 1 ص : 56

سند روایت از حضرت امام باقر (علیه السلام) در الیقین سید بن طاووس ؛

حدثنا أحمد بن محمد الطبری قال أخبرنی محمد بن أبی بکر بن عبد الرحمن قال حدثنی الحسن بن علی أبو محمد الدینوری قال حدثنا محمد بن موسى الهمدانی قال حدثنا محمد بن خالد الطیالسی قال حدثنا سیف بن عمیرة عن عقبة عن قیس بن سمعان عن علقمة بن محمد الحضرمی عن أبی جعفر محمد بن علی (علیهما السلام) قال حج رسول الله (صلی الله علیه و آله) من المدینة و...

ثالثا -3) این نقل، روایتِ فرمایشِ حجّت معصوم حق حضرت امام باقر (صلوات الله علیه) است. در متن خطبه در این نقل حضرت امام باقر(صلوات الله علیه) به گونه ای فرموده اند که کلمات جدّشان پیامبر (صلی الله علیه و آله) را می فرمایند نه اینکه در حال شرح و تفسیر باشند.

 

مهم اینکه حضرت امام باقر (علیه السلام) که پنجمین خلیفۀ معصوم پیامبر (صلی الله علیه و آله) است، از دیگران اولی هستند که جدّشان (صلی الله علیه و آله) چه فرموده اند، چه نقل باشد چه شرح و تفسیر.

ثالثاً 4) از هزاران سال قبل و در زمان پیامبران پیشین الهی، به آمدن آخرین پیامبر و برترین مخلوق خداوند بشارت داده بودند و همچنین به وصیّ بر حق او یعنی حضرت امیرالمؤمنین علیّ بن ابی طالب (سلام الله علیه).

هزاره ها و قرنها و سالها و انسانها گذشته و رفته اند، تا آخرین برگزیده ی الهی مبعوث شده و خداوند به این حقیقت، بر بشر منّت نهاده و اگر هدایت پیامبر (صلی الله علیه و آله) و جانشینان معصومش نبودند همه ی ما مانند چهارپایان و بهائم و بدتر بودیم.

بعد از 23 سال تلاش و رنجهای برترین مخلوق خداوند در دعوت حق در میان آن اقوام و اعراب جاهلیت با آن وضع فاجعه شان ... -  حالا آخرین پیامبر (صلی الله علیه و آله) - اعلام نموده که نزدیک است از دنیا برود و باید مطلب مهمی را اعلان فرمایند...

جمعیت کثیری را برای رفتن به حج با خبر فرموده اند. این دعوت از دعوت به رفتن به حج بوده، نه فقط یک خطبه ای که ممکن است بیانِ آن حدود یک ساعت و نیم طول بکشد، بلکه چند روز قبل این جمعیّت با آن حضرت به یک سفر برای حج رفته و برگشته اند... و در اطراف این خطبه و این سفر، خطبۀ دیگری وجود ندارد.

عدّه ای از مسلمین که طاعت فرستاده ی الهی (صلی الله علیه و آله) را واجب می دانستند برای امر او، نه فقط چند ساعت توقّف بلکه در طول سالهای صدر اسلام به فرمان پیامبر (صلی الله علیه و آله) روزها به سفر و جنگ رفته اند...

بعد از حدود 23 سال دعوتِ چنان برگزیده ای (صلی الله علیه و آله)، و نزدیک شدن از دنیا رفتنِ آخرین فرستادۀ الهی و آمدنِ فرمان الهی برای اعلان رسمی ولایت و امامت و خلافت و امارت و وصایت امیرالمؤمنین علی و دوازده امام معصوم (صلوات الله علیهم)، که در مثل آیۀ تبلیغ در غدیر، جمله یِ قرآن «و ان لم تفعل فما بلّغت رسالته» آمده یعنی اگر این مطلب انجام نشود، تمام رسالت پیامبر و آخرین دین الهی، اساساً انجام نشده و لغو می شود.

برای چنین فرمانی از چنان برگزیده ای در چنان شرائطی، هیچ استبعادی ندارد خطبه ای خوانده شود که ساعتها به طول بیانجامد، و منّتِ خالق بی همتا بر بشر است. (که خطبه شاید یک ساعت و نیم باشد و با برنامه های غدیر و بیعت و ... با چند روز اطراف که نقل شده) گرچه در آنجا کثیری از منافقین تظاهُراً حضور داشتند که پیامبر (صلی الله علیه و آله) نسبت به آنها نگران بودند...

و اکثر امّت بعد از مدّت کوتاهی، پیمان غدیر را به بهای بی ارزشِ شیطان پرستی و دنیاپرستی فروختند .

بار دیگر تکرار می شود در مقام ردّ مخالفین، به همان چند فقره که در نقل خودِشان آمده استناد می کنیم و همان چند فقره که به تواترِ آن اذعان دارند، برای حقانیّت قول تشیّع کافی است.        

ها علیٌّ بشرٌ کیف بشرٌ   

النبی: «وَالشمس» ُ و حیدر: «وَالقمر»

 

بسم الله الرحمن الرحیم* و الشمس و ضحیها * و القمر اذا تلیها * و النهار اذا جلیها *

و اللیل اذا یغشیها *

***********

در کوتاهترین نقلها از فرمایش پیامبر (صلی الله علیه و آله) در غدیر که حتی مخالفین نقل کرده اند، این دو جمله هست که همه به فوق تواتر بودن آن اذعان دارند:

جمله یکم) من کنت مولاه فهاذا علیّ مولاه

جمله دوم) اللهم وال من والاه و عاد من عاداه

چند استفاده از جمله یکم: «من کنت مولاه فهذا علیّ مولاه»

  • چنانکه پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) مولای اهل ایمان است، همچنان حضرت امیرالمؤمنین علیّ بن ابی طالب (صلوات الله علیه) مولای مؤمنین است.

همان مولویّت که برای پیامبر هست، عیناً بی کم و کاست برای امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) هست.

مسلمانی حق ندارد انکار کند مولویت پیامبر (صلی الله علیه و آله) هم دوستی و لزوم نصرتِ اوست و هم به معنی فرض طاعت آن حضرت.

وجوب طاعت آن حضرت (صلی الله علیه و آله) حد اقلی است که هر مسلمانی باید ملتزم باشد.

مراد شیعه ذیل کلمه ولایت، عظیم تر از آنست که بتوان در چنین مجال کوتاهی بیان کرد...

اما مخالفین؛ چون  نتوانسته اند سند غدیر را منکر شوند معمولاً سعی داشته اند دلالت این حدیث را تخریب کنند یا ادعاهایی ناقص برای قسمتهایی از معانی دوستی و نصرت را مطرح کنند بدون معانی اصلی و کامل  و بدون فرض طاعت و...

حتی اگر معنی نصرت و دوستی را بگیریم، غاصبین خلافت، قبل و بعد از پیامبر (صلی الله علیه و آله) همین معنی را هم شکستند یعنی بجای دوستی، دشمنی کردند...

حال آنکه اندک توجهی به همین جمله «من کنت مولاه فهاذا علیّ مولاه» روشن می نماید همان مولویّت پیامبر (صلی الله علیه و آله) عینا برای امیرالمؤمنین علیّ (سلام الله علیه) هم هست و از واضحات آیات قرآن اینکه اطاعت از فرمان پیامبر (صلی الله علیه و آله) واجب است.

پس چون همان مولویت برای امیرالمؤمنین علی (سلام الله علیه) قرار داده شده، اطاعت او نیز واجب است.

خلاصه به این جمله، هر شأنی برای پیامبر (صلی الله علیه و آله) قائل بودیم باید عیناً و کاملاً برای امیرالمؤمنین علی (سلام الله علیه) هم قائل باشیم، بجز اینکه نبوّت به پیامبر (صلی الله علیه و آله) ختم شد.

«من کنت مولاه فهاذا علی مولاه» به روشنی دلالت دارد بر اینکه خلیفه و جانشین پیامبر (صلی الله علیه و آله) حضرت علیّ بن ابی طالب امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) است نه کس دیگر.

  • از همین جمله روشن است به همان جهت که ممکن نیست در عصمت پیامبر الهی خدشه شود، همچنین ممکن نیست در عصمت جانشین و خلیفه ی او خدشه شود.

همان مولویت پیامبر (صلی الله علیه و آله) عیناً برای علیّ بن ابی طالب و فرزندان معصومش (سلام الله علیهم) هست.

هر کس پیامبر (صلی الله علیه و آله) آقا و سرور و مولایش بود، حضرت علیّ بن ابی طالب امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) آقا و سرور و مولای اوست.

وَ ما کانَ لِمُؤْمِنٍ وَ لا مُؤْمِنَةٍ إِذا قَضَى اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَمْراً أَنْ یَکُونَ لَهُمُ الْخِیَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَ مَنْ یَعْصِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالاً مُبیناً (36احزاب)

قُلْ أَطیعُوا اللَّهَ وَ الرَّسُولَ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ الْکافِرینَ (32آل عمران)

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا أَطیعُوا اللَّهَ وَ أَطیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الْأَمْرِ مِنْکُمْ فَإِنْ تَنازَعْتُمْ فی‏ شَیْ‏ءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَ الرَّسُولِ إِنْ کُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ ذلِکَ خَیْرٌ وَ أَحْسَنُ تَأْویلاً (59نساء)

وَ أَطیعُوا اللَّهَ وَ أَطیعُوا الرَّسُولَ وَ احْذَرُوا فَإِنْ تَوَلَّیْتُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّما عَلى‏ رَسُولِنَا الْبَلاغُ الْمُبینُ (92مائده)

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا أَطیعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَ أَنْتُمْ تَسْمَعُونَ (20انفال)

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا أَطیعُوا اللَّهَ وَ أَطیعُوا الرَّسُولَ وَ لا تُبْطِلُوا أَعْمالَکُمْ (33)

محمد (صلى الله علیه و آله)

وَ أَطیعُوا اللَّهَ وَ أَطیعُوا الرَّسُولَ فَإِنْ تَوَلَّیْتُمْ فَإِنَّما عَلى‏ رَسُولِنَا الْبَلاغُ الْمُبینُ (12تغابن)

قُلْ إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونی‏ یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحیمٌ (31 آل عمران)

إِنَّما وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذینَ آمَنُوا الَّذینَ یُقیمُونَ الصَّلاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ راکِعُونَ (55 مائده)

ما آتاکُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ ما نَهاکُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدیدُ الْعِقابِ (7 حشر)

إِلا بَلاغاً مِنَ اللَّهِ وَ رِسالاتِهِ وَ مَنْ یَعْصِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَإِنَّ لَهُ نارَ جَهَنَّمَ خالِدینَ فیها أَبَداً (23جن)

 لا تَجِدُ قَوْماً یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ یُوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لَوْ کانُوا آباءَهُمْ أَوْ أَبْناءَهُمْ أَوْ إِخْوانَهُمْ أَوْ عَشیرَتَهُم‏... (22 مجادله)

 

 

چند استفاده از جمله دوم: «اللهم وال من والاه و عاد من عاداه»

  • پیامبر الهی و خاتم پیامبران که اجابت دعایش از خالق بی همتا حتمی است، در یکطرف علیّ بن ابی طالب (علیه السلام) مورد دعای ابدیِ اوست.

خدایا هر که ولایت علی (علیه السلام) را دارد ولایتش را داشته باش.

هر که او را دوست دارد، او را دوست باش...

هر که او را دشمنی نمود، با او دشمن باش.

در طرف دیگر، هر کس باشد، صحابی باشد یا نباشد، در زمره حضّار آنجا باشد یا نباشد، از هر بلاد و نژادی باشد، مرد باشد یا زن باشد، از زنانِ پیامبر باشد یا نباشد. اگر مطیع و دوستدار امیرالمؤمنین علیّ بن ابی طالب (علیه السلام) بود، خداوند سبحان ولایتِ او را دارد. و اگر دشمن علیّ بن ابی طالب بود، خداوند دشمنِ اوست.

در دعای پیامبر (صلی الله علیه و آله) برای حضرت علیّ بن ابی طالب (علیه السلام)، یکطرف امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (علیه السلام) دستش در دست پیامبر (صلی الله علیه و آله) و در طرف دیگر، یک نفر باشد یا صد هزار نفر یا چند میلیون نفر یا چند میلیارد نفر...، هر کدام ولایت و طاعت و حب امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) را داشتند، مورد دعای پیامبر (صلی الله علیه و آله) هستند. هر کدام با امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) دشمنی کنند، همگی مورد نفرین پیامبر (صلی الله علیه و آله) هستند، ولو میلیاردها نفر باشند... یا کمتر یا بیشتر.

  • «تبرّی و لعن» که رکن مهم عقاید است، از پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) رسیده است.

جملۀ «اللهم... عاد من عاداه» در نقل موافق و مخالف، فوق تواتر است. این جمله عین «نفرین و لعن» است.

پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) از طرف خالق یکتا، در یکطرف امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) را قرار داده و در طرف دیگر هر کس باشد اگر با امیرالمؤمنین (علیه السلام) دشمنی کند، مورد این نفرین و لعن پیامبر (صلی الله علیه و آله) قرار می گیرد.

چنین فرمانی از سوی خدا و رسول (صلی الله علیه و آله)، بر دشمنان امیرالمؤمنین (علیه السلام) سخت و ناگوار بود، چون امر از سوی خدا و رسول بصورت یکطرفه برای حضرت علیّ بن ابی طالب (علیه السلام) تمام شد.

  • پیامبر معصوم الهی و اشرف مخلوقات (صلی الله علیه و آله)، بی قید و یکطرفه و تام و کامل برای حضرت امیرالمؤمنین علی (سلام الله علیه) دعا نموده است.

معنی این دعا به روشنی نشان می دهد که این فرد حضرت علیّ بن ابی طالب (علیه السلام) در هیچ لحظه ای از حق فاصله نمی گیرد و معصوم است.

(اینجا فقط به همان حداقلی که حتی مخالفین به تواتر آن اعتراف کرده اند، استدلال نمودیم و اگر نه بحث برای شیعه روشن تر و عظیم تر از این حرفهاست

و الحمد لله رب العالمین

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم والعن اعدائهم اجمیعن)

 

بعضی مطالب که قبلا منتشر شده:

(مطالبی که به فقها نسبت داده شده از مطالبی از ایشان است که در دسترس بوده و به معنی ارتباط فوق برنامه ای با مراجع و دفاتر ایشان نیست.

احکام نماز : اینجا

کسب و کار : اینجا

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱ خرداد ۰۱ ، ۱۸:۵۶
امیر طهرانی