سالروز شهادت حضرت امام کاظم (سلام الله علیه)

السلام علیک یا ابالحسن موسی بن جعفر الکاظم

لعن الله ظالمیک

 

در باب معجزاتِ بسیار و متواترۀ هر یک از چهارده معصوم (سلام الله علیهم) در معتبرترین منابع دینی، ائمّه دین (علیهم السلام) به حکمتهایی الهی گاهی در مواردی از قدرتهای خارق العاده استفاده کرده اند.

در کنار نصوص متواتره از پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) درباره دوازده امام (علیهم السلام) و آیات قرآنی که در حدیث متواتر ثقلین هرگز عترت معصومین (علیهم السلام) از قرآن جدا نمی شوند، معجزات بسیاری از هر یک از دوازه امام معصوم (سلام الله علیهم) در منابع دینی ذکر شده.

ائمّه دین (سلام الله علیهم) معمولاً در مظلومیّت و غربت و مورد ظلمها و زندانها از سوی ظالمین بوده اند، اما در مواردی از قدرت الهی و اعجاز های خاص امام معصوم استفاده فرموده اند تا حجّت بر معاندین تمام باشد...

اینجا نمونه ای از معجزاتی که برای حضرت امام موسی بن جعفر الکاظم (صلوات الله علیهما) نقل شده ذکر می شود.

[ البحار عن عیون أخبارالرضاعلیه السلام‏ ،و عن الأمالی للصدوق‏] ابْنُ الْوَلِیدِ عَنِ الصَّفَّارِوَسَعْدٍمَعاًعَنِ ابْنِ عِیسَى عَنِ الْحَسَنِ عَنْ أَخِیهِ عَنْ أَبِیهِ عَلِیِّ بْنِ یَقْطِینٍ قَالَ اسْتَدْعَى الرَّشِیدُ رَجُلًا یُبْطِلُ بِهِ أَمْرَ أَبِی الْحَسَنِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ (علیهما السلام) وَ یَقْطَعُهُ وَ یُخْجِلُهُ فِی الْمَجْلِسِ فَانْتُدِبَ لَهُ رَجُلٌ مُعَزِّمٌ فَلَمَّا أُحْضِرَتِ الْمَائِدَةُ عَمِلَ نَامُوساً عَلَى الْخُبْزِ فَکَانَ کُلَّمَا رَامَ خَادِمُ أَبِی الْحَسَنِ(علیه السلام) تَنَاوُلَ رَغِیفٍ مِنَ الْخُبْزِ طَارَ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ اسْتَفَزَّ هَارُونَ الْفَرَحُ وَ الضَّحِکُ لِذَلِکَ  فَلَمْ یَلْبَثْ أَبُوالْحَسَنِ (علیه السلام) أَنْ رَفَعَ رَأْسَهُ إِلَى أَسَدٍ مُصَوَّرٍ عَلَى بَعْضِ السُّتُورِ فَقَالَ لَهُ یَا أَسَدَ اللَّهِ خُذْ عَدُوَّ اللَّهِ قَالَ فَوَثَبَتْ تِلْکَ الصُّورَةُ کَأَعْظَمِ مَا یَکُونُ مِنَ السِّبَاعِ فَافْتَرَسَتْ ذَلِکَ الْمُعَزِّمَ فَخَرَّ هَارُونُ وَ نُدَمَاؤُهُ عَلَى وُجُوهِهِمْ مَغْشِیّاً عَلَیْهِمْ وَ طَارَتْ عُقُولُهُمْ خَوْفاً مِنْ هَوْلِ مَا رَأَوْهُ فَلَمَّا أَفَاقُوا مِنْ ذَلِکَ بَعْدَ حِینٍ قَالَ هَارُونُ لِأَبِی الْحَسَنِ(علیه السلام) أَسْأَلُکَ بِحَقِّی عَلَیْکَ لَمَّا سَأَلْتَ الصُّورَةَ أَنْ تَرُدَّ الرَّجُلَ فَقَالَ إِنْ کَانَتْ عَصَا مُوسَى رَدَّتْ مَا ابْتَلَعَتْهُ مِنْ حِبَالِ الْقَوْمِ وَ عِصِیِّهِمْ فَإِنَّ هَذِهِ الصُّورَةَ تَرُدُّ مَا ابْتَلَعَتْهُ مِنْ هَذَا الرَّجُلِ فَکَانَ ذَلِکَ أَعْمَلَ الْأَشْیَاءِ فِی إِفَاقَةِ نَفْسِهِ.

(روایت 17 بحارالأنوار،ج48 ،ص41 ،

عن عیون اخبار الرضا علیه السلام و الامالی للصدوق)

در این روایت صحیحه، علیّ بن یقطین نقل کرده که هارون الرشید – خلیفۀ ظالم عباسی در زمان حضرت امام کاظم (صلوات الله علیه) – مردی را دعوت کرد که بوسیلۀ او امر حضرت کاظم (علیه السلام) را باطل کند و او را از دعوایش قطع نموده و زمینه خجالت آن امام را در مجلس فراهم گرداند... پس برای او یک شعبده باز آوردند...

وقتی در مجلسی که حضرت امام موسی الکاظم (علیه السلام) را همراه خادمِ آن حضرت آورده بودند و غذا حاضر شد، این شعبده باز یک ورد و جادویی بر نانها پیاده کرد. پس خادِم حضرت کاظم (علیه السلام) هر وقت دست دراز می کرد که قطعه نانی بردارد، آن نان به طرفی پرواز می کرد و این خادم نمی توانست نان بردارد. پس هارون الرشید لعین، برای این مطلب خوشحال شد و به خنده افتاد.

حضرت امام کاظم (علیه السلام) بدون معطّلی سر مبارک را بالا آورد به طرف عکس شیری که روی پرده آویخته شده در آن طرف، نقاشی شده بود. امام کاظم (صلوات الله علیه)  یک جمله فرمود:

ای شیرِ خدا؛ بگیر دشمنِ خدا را.

پس دفعتاً آن نقشِ شیر روی پرده، یک حیوان وحشی بزرگ شد و بیرون پرید. این شیر درّنده، آن شعبده باز را تماماً بلعید و خورد و چیزی از او باقی نگذاشت! و دوباره برگشت به همان نقش شیر روی پرده تبدیل شد.

پس هارون الرشید و اطرافیانش از وحشت غش کردند و افتادند... بعد از مدّتی به هوش آمدند، هارون الرشید رو به حضرت امام کاظم (علیه السلام) گفت: به حق خودم از تو درخواست می کنم که از این نقش شیر روی پرده بخواهی که آن مرد را دوباره برگرداند.

حضرت امام کاظم (سلام الله علیه) فرمود:

اگر عصای موسی آنچه از سحر ساحران و طناب های قوم - به شکل مار - را که خورد، برگرداند، این نقش شیر روی پرده هم این شعبده باز را بر می برگرداند! [ یعنی این مرد دیگر بر نخواهد گشت]

... ... ...

 امام مظلوم شیعه سالهای سال در سخت ترین زندانهای هارون الرشید ملعون، و در شدت اذیت و شکنجه ها از سوی ظالمین بود. ...و مکبّل فی السجن قد رضّت بالحدید اعضائه... تا بالاخره ظالمین، آن حضرت را مسموم کردند و پیکر مطهّر او را غریبانه و بدون رعایت شئون، از زندان آورده و به شیعیان رساندند تا فرزند معصومش حضرت امام علیّ بن موسی الرضا (صلوات الله علیهما) بر او نماز خواند و پیکر آن ذات مقدس را دفن نمود...

صلی الله علی مولانا الامام المظلوم

الغریب الشهید

ابی الحسن موسی بن جعفر الکاظم

لعن الله ظالمیه و عجل الله فرج ولیه.